گفتوگوی ایبنا با مدیر انتشارات افراز: صنعت نشر ایران در جهان به رسمیت شناخته نمیشود.
کیانافراز درباره شرکت در نمایشگاه کتاب فرانکفورت گفت:اعتقادی به شرکت در این نمایشگاه نداشتم، آن هم به یک دلیل عمده و آن نبود رعایت قانون کپیرایت در ایران است.
اعظم کیانافراز، مدیر انتشارات افراز در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، با بیان اینکه در این دوره از نمایشگاه کتاب فرانکفورت شرکت نخواهد کرد، گفت: این نمایشگاه در سطح بینالمللی برگزار میشود، به همین دلیل علیرغم خواسته ناشران، همه آنها نمیتوانند در آن شرکت کنند. ما هر سال کتابهای تالیفی آن سال را به وسیله اتحادیه به این نمایشگاه ارسال کردیم؛ یعنی در هر صورت میتوان گفت به صورت غیرمستقیم در نمایشگاه فرانکفورت حضور داشتیم. یک سال هم از طرف جمع صنفی فرهنگی زنان ناشر غرفه داشتیم که تعدای محدود در آن فعال بودند.
او ادامه داد: این امکان برای ما وجود نداشت که به اسم انتشارات افراز در نمایشگاه فرانکفورت حضور داشته باشیم همچنین میتوان گفت، شرایط اقتصادی و هزینهها که باید به صورت خصوصی پرداخت شود، خود مشکل بزرگی است.
کیانافراز با اشاره به اینکه در این سالها اگر واقعا میخواست که در نمایشگاه کتاب فرانکفورت شرکت کند، این کار را انجام میداد، درباره دلیل شرکت نکردنش در این رویداد توضیح داد: انتشارات افراز به صورت تخصصی در حوزه ادبیات داستانی فعال است. عمدهترین دلیل شرکت نکردن ما این بود که شخصا اعتقادی به شرکت در این نمایشگاه نداشتم، آن هم به یک دلیل عمده و آن نبود رعایت قانون کپیرایت در ایران است.
او ادامه داد: در ایران چنین قانونی نداریم، در حالی که نمایشگاه فرانکفورت برای آشنایی و تبادل رایت میان ناشرهای کشورهای مختلف برگزار میشود. اگر ایران قانون کپیرایت را رعایت میکرد، میتوانستیم حضور خوبی در این نمایشگاه داشته باشیم و تبادل رایت انجام دهیم.
تعداد ناشران کمی قانون کپیرایت را رعایت میکنند
کیانافراز با اشاره به اینکه تا زمانی که قانون کپیرایت در ایران رسمی نشود، نمیتوان نقش تاثیرگذاری در نمایشگاه کتاب فرانکفورت اجرا کرد، افزود: تا زمانی که قانون کپیرایت در ایران رسمی و به صورت مداوم اجرا نشود، اگر فرضا با ناشری، بعد از انجام مذاکراتی قرارداد بسته شود و تبادل کتاب هم صورت بگیرد، هیچ تغییری در روند صنعت نشر صورت نخواهد گرفت. همانطور که همکاران ما پیش از این چنین برنامهای را اجرایی کردند و این روند را برای تبادل کتاب انجام دادند، اما تعداد ناشرهایی که به صورت خود خواسته این قانون را رعایت کردند، خیلی محدود است.
او با طرح این سوال که «شرکت چندین ساله ایران در نمایشگاه کتاب فرانکفورت برای صنعت نشر ایران چه دستاوردی داشته است؟» ادامه داد: باید به ناشری که از طرف دولت به نمایشگاه فرانکفورت میرود و ناشر خصوصی، توجه کنیم. تا بتوانیم متوجه شویم که ناشرانی که این سالها در نمایشگاه فرانکفورت شرکت کردند تا به حال چه دستاوردهایی داشتند؟ در هر صورت ایران تعدادی نشست و همایش در این نمایشگاه برگزار میکند، اما حضور ایران در نمایشگاه کتاب فرانکفورت برای ارتقای صنعت نشر ایران چقدر تاثیرداشته است.
قانون کپیرایت در ایران جا نیافتاده است
مدیر انتشارات افراز با اشاره به سابقه 20 ساله خود در حوزه نشر، بیان کرد: پیش از نشر در کتابفروشی فعالیت داشتم. به نظر من این روند درستی نیست، حتی ناشری که موفق به تبادل حق کپیرایت در نمایشگاهی مانند فرانکفورت شده است، چقدر از نظر اقتصادی و تبلیغات، در ایران متاثر خواهد شد؟
او افزود: البته پیش از این هم داشتیم افرادی که به نمایندگی از نشر ما با ناشرهای خارجی مذاکراتی انجام دادند، و کتابی هم داشتیم که در خارج از کشور ترجمه و منتشر شود، اما به این دلیل که قانون کپیرایت در ایران مصوب نشده و رسمیت ندارد، اتفاقی که باید روی داده باشد هنوز اتفاق نیافتاده است. هنوز برای مخاطب ما جا نیافتاده که کپیرایت به چه معنی است. ناشران باید بدانند که انتشار کتاب بدون اجازه ناشر، کاری غیراخلاقی است.
کیانافراز با اشاره به انتشار کتابی که او حقکپی رایتش را گرفته بود، توسط دیگر ناشرها، گفت: این ناشر بدون هیچ زحمتی کتاب را منتشر میکند و اینگونه انگیزه من برای ادامه فعالیت از بین میرود. چه معنی دارد که من کپیرایت کتابی را بگیرم و ناشر دیگر به راحتی آن را چاپ کند؟ این روند نشان دهنده این نکته است که قانونی برای جلوگیری از ناشر دیگر وجود ندارد. آن ناشر هم اگر میتوانست چاپ میکرد و چاپ کرده است.
او ادامه داد: البته همواره دوست داشتم به عنوان مخاطب از نمایشگاه فرانکفورت دیدن کنم و شاید در چند سال آینده هم رفتم.
دریافت اجازه از ناشر خارجی بهتر از بیاجازه منتشر کردن کتاب است
مدیر انتشارات افراز درباره دورهای که در آن قرار داریم و برخی نسبت به اهمیت رعایت حق کپیرایت آگاه اند، در حالی که برخی توجهی به این نکته نمیکنند، توضیح داد: در شرایط سختی هستیم که اهمیت رعایت قانون کپیرایت را میدانیم. ناشران گاهی از نویسنده و ناشر خارجی اجازه میگیرند که اتفاق خوبی است. مخاطب وقتی در صفحات نخست کتاب میبیند که اثر با اجازه رسمی منتشر شده است؛ شاید با رضایت بیشتری کتاب را مطالعه کند، زیرا میداند ناشر و نویسنده از انتشار این کتاب در ایران راضی هستند.
ابتدای راه پیوستن به کنوانسیون برن هستیم
او با بیان اینکه دریافت اجازه از ناشر و نویسنده و تبادل حقرایت آنقدر زیاد نیست که بگوییم در مرحله گذار هستیم، ادامه داد: مگر در سال چند کتاب با رعایت ضوابط قانون کپیرایت در ایران منتشر میشود؟ کتابخوانها و برخی ناشرها از اهمیت رعایت قوانین کپیرایت آگاه شدهاند اما تا زمانی که به این مساله رسمیت بخشیده نشود و تا قانون نشود نمیتوانیم بگوییم در مرحله گذار هستیم. تازه وقتی قانون شد ابتدای کار ناشرها است تا بتوانند مذاکرات خود با ناشرهای خارجی را شروع کنند. فعلا ابتدای راه پیوستن به کنوانسیون برن هستیم.
کیانافراز درباره پیشنهاد موسسه نمایشگاهها درباره عودت اجارهبها به ناشر در صورت فروش سه حقرایت در نمایشگاه فرانکفورت توضیح داد: این رفتار حتما تاثیر دارد. به خصوص در شرایط اقتصادی این روزها اگر این حمایتها صورت گیرد خواه ناخواه ناشرهای بیشتری برای شرکت در نمایشگاه انگیزه پیدا میکنند. این حمایتها باید برای ایجاد انگیزه ناشران برای فعالیت در صنعت نشر ایران ادامه داشته باشد. صنعت نشر ایران در سطح جهان به رسمیت شناخته نمیشود اما حتما در بهبود وضعیت تاثیر خواهد داشت.
او ادامه داد: این امکان برای ما وجود نداشت که به اسم انتشارات افراز در نمایشگاه فرانکفورت حضور داشته باشیم همچنین میتوان گفت، شرایط اقتصادی و هزینهها که باید به صورت خصوصی پرداخت شود، خود مشکل بزرگی است.
کیانافراز با اشاره به اینکه در این سالها اگر واقعا میخواست که در نمایشگاه کتاب فرانکفورت شرکت کند، این کار را انجام میداد، درباره دلیل شرکت نکردنش در این رویداد توضیح داد: انتشارات افراز به صورت تخصصی در حوزه ادبیات داستانی فعال است. عمدهترین دلیل شرکت نکردن ما این بود که شخصا اعتقادی به شرکت در این نمایشگاه نداشتم، آن هم به یک دلیل عمده و آن نبود رعایت قانون کپیرایت در ایران است.
او ادامه داد: در ایران چنین قانونی نداریم، در حالی که نمایشگاه فرانکفورت برای آشنایی و تبادل رایت میان ناشرهای کشورهای مختلف برگزار میشود. اگر ایران قانون کپیرایت را رعایت میکرد، میتوانستیم حضور خوبی در این نمایشگاه داشته باشیم و تبادل رایت انجام دهیم.
تعداد ناشران کمی قانون کپیرایت را رعایت میکنند
کیانافراز با اشاره به اینکه تا زمانی که قانون کپیرایت در ایران رسمی نشود، نمیتوان نقش تاثیرگذاری در نمایشگاه کتاب فرانکفورت اجرا کرد، افزود: تا زمانی که قانون کپیرایت در ایران رسمی و به صورت مداوم اجرا نشود، اگر فرضا با ناشری، بعد از انجام مذاکراتی قرارداد بسته شود و تبادل کتاب هم صورت بگیرد، هیچ تغییری در روند صنعت نشر صورت نخواهد گرفت. همانطور که همکاران ما پیش از این چنین برنامهای را اجرایی کردند و این روند را برای تبادل کتاب انجام دادند، اما تعداد ناشرهایی که به صورت خود خواسته این قانون را رعایت کردند، خیلی محدود است.
او با طرح این سوال که «شرکت چندین ساله ایران در نمایشگاه کتاب فرانکفورت برای صنعت نشر ایران چه دستاوردی داشته است؟» ادامه داد: باید به ناشری که از طرف دولت به نمایشگاه فرانکفورت میرود و ناشر خصوصی، توجه کنیم. تا بتوانیم متوجه شویم که ناشرانی که این سالها در نمایشگاه فرانکفورت شرکت کردند تا به حال چه دستاوردهایی داشتند؟ در هر صورت ایران تعدادی نشست و همایش در این نمایشگاه برگزار میکند، اما حضور ایران در نمایشگاه کتاب فرانکفورت برای ارتقای صنعت نشر ایران چقدر تاثیرداشته است.
قانون کپیرایت در ایران جا نیافتاده است
مدیر انتشارات افراز با اشاره به سابقه 20 ساله خود در حوزه نشر، بیان کرد: پیش از نشر در کتابفروشی فعالیت داشتم. به نظر من این روند درستی نیست، حتی ناشری که موفق به تبادل حق کپیرایت در نمایشگاهی مانند فرانکفورت شده است، چقدر از نظر اقتصادی و تبلیغات، در ایران متاثر خواهد شد؟
او افزود: البته پیش از این هم داشتیم افرادی که به نمایندگی از نشر ما با ناشرهای خارجی مذاکراتی انجام دادند، و کتابی هم داشتیم که در خارج از کشور ترجمه و منتشر شود، اما به این دلیل که قانون کپیرایت در ایران مصوب نشده و رسمیت ندارد، اتفاقی که باید روی داده باشد هنوز اتفاق نیافتاده است. هنوز برای مخاطب ما جا نیافتاده که کپیرایت به چه معنی است. ناشران باید بدانند که انتشار کتاب بدون اجازه ناشر، کاری غیراخلاقی است.
کیانافراز با اشاره به انتشار کتابی که او حقکپی رایتش را گرفته بود، توسط دیگر ناشرها، گفت: این ناشر بدون هیچ زحمتی کتاب را منتشر میکند و اینگونه انگیزه من برای ادامه فعالیت از بین میرود. چه معنی دارد که من کپیرایت کتابی را بگیرم و ناشر دیگر به راحتی آن را چاپ کند؟ این روند نشان دهنده این نکته است که قانونی برای جلوگیری از ناشر دیگر وجود ندارد. آن ناشر هم اگر میتوانست چاپ میکرد و چاپ کرده است.
او ادامه داد: البته همواره دوست داشتم به عنوان مخاطب از نمایشگاه فرانکفورت دیدن کنم و شاید در چند سال آینده هم رفتم.
دریافت اجازه از ناشر خارجی بهتر از بیاجازه منتشر کردن کتاب است
مدیر انتشارات افراز درباره دورهای که در آن قرار داریم و برخی نسبت به اهمیت رعایت حق کپیرایت آگاه اند، در حالی که برخی توجهی به این نکته نمیکنند، توضیح داد: در شرایط سختی هستیم که اهمیت رعایت قانون کپیرایت را میدانیم. ناشران گاهی از نویسنده و ناشر خارجی اجازه میگیرند که اتفاق خوبی است. مخاطب وقتی در صفحات نخست کتاب میبیند که اثر با اجازه رسمی منتشر شده است؛ شاید با رضایت بیشتری کتاب را مطالعه کند، زیرا میداند ناشر و نویسنده از انتشار این کتاب در ایران راضی هستند.
ابتدای راه پیوستن به کنوانسیون برن هستیم
او با بیان اینکه دریافت اجازه از ناشر و نویسنده و تبادل حقرایت آنقدر زیاد نیست که بگوییم در مرحله گذار هستیم، ادامه داد: مگر در سال چند کتاب با رعایت ضوابط قانون کپیرایت در ایران منتشر میشود؟ کتابخوانها و برخی ناشرها از اهمیت رعایت قوانین کپیرایت آگاه شدهاند اما تا زمانی که به این مساله رسمیت بخشیده نشود و تا قانون نشود نمیتوانیم بگوییم در مرحله گذار هستیم. تازه وقتی قانون شد ابتدای کار ناشرها است تا بتوانند مذاکرات خود با ناشرهای خارجی را شروع کنند. فعلا ابتدای راه پیوستن به کنوانسیون برن هستیم.
کیانافراز درباره پیشنهاد موسسه نمایشگاهها درباره عودت اجارهبها به ناشر در صورت فروش سه حقرایت در نمایشگاه فرانکفورت توضیح داد: این رفتار حتما تاثیر دارد. به خصوص در شرایط اقتصادی این روزها اگر این حمایتها صورت گیرد خواه ناخواه ناشرهای بیشتری برای شرکت در نمایشگاه انگیزه پیدا میکنند. این حمایتها باید برای ایجاد انگیزه ناشران برای فعالیت در صنعت نشر ایران ادامه داشته باشد. صنعت نشر ایران در سطح جهان به رسمیت شناخته نمیشود اما حتما در بهبود وضعیت تاثیر خواهد داشت.
لینک خبر: https://bit.ly/2P8nzbl