قصه در سینما

نام کتاب: قصه در سینما

نوبت چاپ: 1

نام نویسنده: ماری آن گورن

نام مترجم: عظیم جابری

شابک:

تیراژ:

تعداد صفحات: 118

دسته: سينما

نام انتشارات: انتشارات افراز

قیمت: 200000

توضیحات

✔️درباره نویسنده:

ماری ان گورن متولد1959،نویسنده و منتقد سینمایی فرانسه است؛ او دوره‌ی تحصیلی خود را در دانشگاه سوربن گذراند.

در سپتامبر 1991 با سینمای cahier du که یکی از بررسی‌های معتبر سینمایی فرانسه در زمان سردبیریِ تیری ژوزه بود، همکاری کرد. بین سال‌های 1991 تا 2003 در بخش بررسی ابتدا به عنوان سردبیر و سپس به عنوان عضو هیئت‌تحریریه در این کمپانی فعالیت داشت.

او علاوه بر تالیف کتاب‌ها و سخنرانی‌های متعدد و همکاری در مجله trfic، بازی در فیلم مستند "همگن" به کارگردانی پیرلئون را به عنوان نقش‌‌اصلی زن تجربه کرد. او همچنین باشگاه سینمایی Deux Dames را ایجاد کرد که هر سال یک فیلم را در سینمای larchipel به طور جدی بررسی می‌کنند.

✔️نگاهی اجمالی به کتاب:

قوه قصه با روایت کردن است که وجود فعال می‌یابد. قصه‌ها یا نوشته شده و در حریم ذهن خواننده صورت می‌یابد یا نمایش داده می‌شود و از طریق ادراک دیداری، معانی را انتقال می‌دهد.

در گونه‌ی دوم نیاز به ابزاری است که حصول نتیجه‌ای غیر از تعریف کردن را ممکن سازد؛ یعنی تصویر کردن. کاری که یک خواننده‌ی گونه‌های ادبیات نمایشی پیش‌تر آن را طبق ناخودآگاه و زیبایی‌شناسی محصور به خود انجام می‌داد، اکنون باید با نگاه زیبایی‌شناسانه‌ی کارگردان و ابزاری که یک بازیگر برای ارائه آن داراست صورت پذیرد که در این کتاب مشخصا طُرُق رواییِ سینما مورد صحبت است. یعنی همان چیزی که باید توسط لنز‌ها ثبت شود. بعدتر صداگذاری و در نهایت به‌عنوان یک کل منسجم به نام فیلم تکمیل گردد.

این کتاب مدعی بررسی جامعِ طُرُق روایی سینما نیست؛ اما جریان‌های مهم سینمایی از دوره‌ی سینمای صامت تا بدنه‌ی هالیوودی قصه‌های سینمایی را مورد بررسی قرار می‌دهد و سپس به دوره‌ی خودمان رجوع می‌کند و در این اثنا فیلم‌های ثبت شده‌ی حاضر در این جریانِ سیال را از نظر دور نخواهد داشت.

✔️نگاهی به سرفصل ها:

قصه یک هنر است:

سینماگر نیز مانند آنچه رمان‌نویس یا حتا یک نقاش به آن دچار است، علاقه‌مند به بازآفرینیِ زندگی واقعی است.

ثبت تصاویر و صداهای واقعی برای روایت قصه‌ای که در پانسیون‌ها و طبقات مسکونیِ هر خانه‌ای برای انسان رخ می‌دهد. همین علاقه به بازآفرینیِ زندگی واقعی است که گاه وسوسه‌ی دور کردنِ قصه‌های سینمایی از زندگی واقعی را برای ایجاد تمایزات خاصِ فیلم‌ساز باعث می‌شود.

این فصل به طور کلی درباره‌ی ویژگی‌هایی که نمای یک قصه‌ی سینمایی را می‌سازند، با نگاهی به فیلم‌های مهم در بدنه‌ی سینما توضیح می‌دهد.

تولد قصه سینمایی:

در این فصل فرایند شکل‌گیری قصه‌ی سینمایی در قرن ۱۹ و سینمای صامت بررسی می‌شود.

خلاف آنچه تصور می‌شود آنچه تداوم قصه‌ در سینمای صامت را سبب می‌شود بیشتر از دکوپاژِ سکانس‌ها، فیلمنامه است؛ البته‌ که در جریان فیلم‌سازی غیرضروری تلقی می‌شود.

در این عصر فیلم‌سازان اکثرا قصه‌ی فیلم‌های‌شان را از میان کتاب‌هایی که خوانده بودند بیرون می‌کشیدند، درحالیکه فیلم هنوز در مرحله‌ی پروژه است آنها به شیوه‌ی روایت داستانی که در ذهن دارند به وسیله‌ی دکوپاژ تصاویر، صدا‌ها فکر می‌کردند تا بتوانند مضامینی را که می‌خواهند، در سکانس‌های خود ایجاد کنند.

این فصل همچنین به بررسی نحوه‌ی شکل‌گیری تدریجی قصه در سینمای سال‌های 1922 تا 1927 می‌پردازد.

قصه یک تکنیک و راز است:

هم‌تراز با تحولات داستانیِ فیلم، تحولات تولیدش نیز اضافه می‌شود. مولفه‌های ثابت و اجباری که صنعت و تجارت بر کار فیلم‌ساز ها ایراد می‌کند. عواملی مثل: مدت زمان، آیین‌نامه‌ها (هیز در هالیوود) و... که باعث پدید آمدن ژانرها می‌شود. ژانر هایی که متاثر از پرسوناژ، تکنیک‌ها و... است. بنابراین این فصل به بخش نامتعینی از عوامل از جمله خلسه‌ها، الهام‌های غیرارادی و توسل به تکنیک‌ها نیز می‌پردازد که خود بر تداوم یا گسست روایت ماکد است.

✔️برشی از متن کتاب:

همان‌طور که ژان رنوا می‌گوید تماشاگر فیلم را تمام می‌کند. سینما یا مصالح آشکاری برای بازنمایی در اختیار دارد یا که نه،بدون نگرانی از بابت جامع بودن و واقعی بودن کار می‌کند:بر عهده‌ی تماشاگر است که با آنچه قابل‌قبول و محتمل می‌داند، ارتباط برقرار کند. در سالن تاریک، هرکس براساس یک محور ثابت در فراهم آوردن قصه‌ای شرکت دارد که جای دیگری، در یک دوره‌ی معین، تنها به منظور او تدارک دیده شده‌ است. متوجه شدیم که باهم تماشا کردن، مبتنی‌ بر دیدنِ یک چیز مشابه نیست؛ بلکه بدین‌ معناست که لمیده در درون خود، با بیرون عظیمی مواجه شویم که فیلم به تصویر می‌کشد.