جاده آرامگاه

Alternate Text
نام کتاب: جاده آرامگاه
نوبت چاپ: 1
نام نویسنده: محمود طیاری
نام مترجم:
شابک:
تیراژ:
تعداد صفحات: 216
دسته: نمايشنامه‌
نام انتشارات: انتشارات افراز
قیمت: 84000
توضیحات

مروری بر”جاده آرامگاه“؛ مجموعه آثار نمایشی محمود طیاری (جلد دوم)

رقص پا با زبان

محمود طیاری متولد ۱۹ اسفند ۱۳۱۷ در شهر رشت است. او در کنار نویسندگانی چون "اکبر رادی" و "مجید دانش‌آراسته" و... ، راهی که "به آذین" با رمان ”دختر رعیت“ در سال ۱۳۳۰ شروع کرده بود را در حوزه‌های ادبیات داستانی و ادبیات نمایشی ادامه دادند و رشت را به عنوان یکی از قطب‌های ادبیات اقلیمی در ایران مطرح کردند. فعالیت‌های ادبی طیاری در قالب دو دوره تقسیم‌بندی و بررسی می‌شود. طیاری اولین مجموعه ‌داستان‌ کوتاه خود را در سال ۱۳۴۱ با عنوان ”خانه فلزی“ شامل پانزده داستان، دو نمایش تک‌پرده و‌ یک طرح منتشر کرد. ۳سال بعد، مجموعه‌ی طرح‌های روستایی"کلاغ‌ها"، در سال۱۳۴۶ مجموعه داستان "کاکا" و در۱۳۵۰ دو کتاب"صدای‌شیر" و نمایشنامه "گلبانگ" را روانه بازار نشر کرد. طیاری پس از دوره‌ای سکوت، وارد دومین دوره از فعالیت‌های ادبی-هنری خود شد. او حضور پررنگ و تاثیرگذار خود در حوزه ی ادبیات نمایشی را با انتشار ”تا زیر میز فرمانده “در خرداد ۱۳۵۷ و نمایش ”مار خانگی“ در سال ۵۸، تثبیت کرد. محمود طیاری، پس از طیِ‌ دوره‌ای که فاصله سال‌های ۵۹ تا ۶۵‌ را در‌بر می‌گرفت، با محدود کردن فعالیت‌های دیگرش، بیش از پیش روی فعالیت‌های ادبی متمرکز شد. او در سه شاخه‌ی شعر، داستان‌کوتاه و‌ نمایشنامه‌نویسی، بیش ازپنجاه سال تجربه و پشت کار و سابقه نشر ‌آثار دارد؛ و در هر سه زمینه، تاکنون جوایزی را‌ نصیب خود کرده است. انتشارات افراز به عنوان یکی از مهم‌ترین منابع دسترسی به آثار نمایشی، مفتخر است که مجموعه آثار نمایشی محمود طیاری را منتشر و در اختیار علاقه‌مندان به حوزه‌های نمایش و ادبیات نمایشی گذاشته است. کتاب ”جاده آرامگاه“، دومین کتاب از این مجموعه‌ی ارزشمند است که شامل دو نمایش بلند و گفتگویی تئاتری با محمود طیاری است. بخش‌هایی از این کتاب را با هم می‌خوانیم: در عروس زره پوش، از بالاترین ظرفیت‌های زبان استفاده شده. نظرم به همان اتفاقی است که باید در لحظه و موقیت، روی زبان بیفتد. اساس نظریه‌های نو و مدرن و پست‌مدرن بر این است و تخیلی ناب آن را یدک می‌کشد. خیلی از ادبای وطنی خیال می‌کنند اگر زمان را در نوع‌های ادبی به هم بریزند؛ و یا رابطه‌های نحوی را به‌نحوی کور کنند، کارشان سکه است! اما به‌کار گیری زمان بدون استفاده از بار، ظرفیت و قابلیت‌های هندسی زبان {که اندازه‌های آن، در شعر و نثر پارسی به پشتوانه آمده} ممکن نیست، و این با تر و تازگی بان امروز، در منافات نیست.

نظرات کاربران در مورد کتاب جاده آرامگاه

برای این کتاب هنوز نظری ثبت نشده است
نظر خود را در مورد این کتاب بنویسید