افزودن به سبد خرید

---

چرا ما عاشق این نمایشنامه‌ایم؟ چون درباره‌ی مبارزه بین ارزش‌های کهنه‌ی اشرافیت روسی و توسل بیهوده‌ی آن‌ها به قدرت است؟ بعید می‌دانم. چون درنهایت، یک نمایشنامه درباره‌ی ـ و فقط درباره‌ی ـ کنش شخصیت‌ها است. ما، در مقام تماشاگر، نمایشنامه را براساس تفکرات سطحی و حالات اجتماعی شخصیت‌ها (که درنهایت ما را از نمایشنامه جدا می‌کند) درک نمی‌کنیم، بلکه آن را برحسب کنشی درک می‌کنیم که شخصیت‌ها سعی دارند آن را تکمیل کنند. (اگر هملت را در شهر Waukegan هم اجرا کنید هنوز نمایشنامه‌ی بزرگی است.)
مسأله‌ی اصلی در باغ آلبالو این نیست که بگوییم این نمایشنامه در دوره‌ی روسیه‌ی تزاری روبه‌زوال شکل گرفته است یا این‌که دربرگیرنده‌ی سنت‌های غنی و ضعیف است. ما به این دلیل شیفته‌ی نمایشنامه می‌شویم که با ناخودآگاه ما حرف می‌زند ـ که همان کاری است که یک نمایشنامه باید بکند و ما ناخودآگاه، کنش تکراری این صحنه‌ی تکراری را درک می‌کنیم و از آن لذت می‌بریم. دو نفر در حال کشمکش‌اند ـ و هر یک می‌کوشد جنسیت ناکام و سرخورده‌ی خود را ارضا کند.
دیوید ممت

---

مشاهده همه کتابهای مرتبط

---