افزودن به سبد خرید

---

برنده‌ی جایزه‌ی گیلر در سال 2008، برنده‌ی جایزه‌ی بهترین کتاب ادبیات داستانی سال 2009 در کانادا، برنده‌ی جایزه‌ی بهترین نویسنده‌ی ادبیات داستانی سال 2009 در کانادا، نامزد جایزه‌ی ادبی ایمپک دوبلین در سال 2010... این‌ها بخشی از مؤفقیت‌هایی است که نصیب جوزف بویدن، نویسنده‌ی کانادایی شده است و همچنان که از سال‌های جوایز برمی‌آید، آقای نویسنده در همین دوره و زمانه‌ی ما زندگی می‌کند و زیر همین سقف آبی دارد روزگار می‌گذراند. بویدن از همان نخستین رمان خود، «جاده‌ی سه‌روزه»، در سال 2005 نشان داد که باید به احترام ورود نویسنده‌ی صاحب‌سبک دیگری به دنیای ادبیات برخاست و کلاه از سر برداشت. رمان به‌سرعت به پرفروش‌ترین کتاب سال کانادا تبدیل شد و خیلی زود در فهرست کتاب‌های پرفروش جهان قرار گرفت. سه سال بعد، بویدن با رمانِ «از میان صنوبرهای سیاه» نشان داد که توفیقِ رمانِ اول او اصلاً تصادفی نبوده است. این بار جوایز ادبی بودند که به استقبال آقای نویسنده رفتند و یکی بعد از دیگری به او تعلق گرفتند. بویدن این رمان را در ادامه‌ی نخستین اثر خود نوشته و در واقع زندگی نسل بعدی شخصیت‌های «جاده‌ی سه‌روزه» را به تصویر کشیده است. «از میان صنوبرهای سیاه» که اخیراً با ترجمه‌ی محمد جوادی از سوی انتشارات افراز روانه‌ی بازار کتاب شده، به زندگی سرخپوستان کانادا می‌پردازد و زندگی آن‌ها را در حالی به نمایش می‌گذارد که به‌رغم همه‌ی تضادهایش با زندگی شهری در جهان امروز، همه‌ی تلاش خود را برای نگهداری از میراث گذشته‌ی خود به خرج می‌دهند. آنچه رمانِ بویدن را خواندنی می‌کند، مهارت او در توصیف و فضاسازی است، به‌گونه‌ای که خواننده را بی‌واسطه در جهانی قرار می‌دهد که دارد آن را روایت می‌کند. به‌تعبیر مترجم کتاب در مقدمه، «مانند رمان اول، در این اثر نیز فصل‌ها به‌طور متناوب میان تك‌گویی‌های دو شخصیت اصلی داستان تقسیم شده‌اند. سبک نویسنده در استفاده از انواع قیدها و صفت‌ها در جمله‌های كوتاه و گاه حتی یک كلمه‌ای و نیز تغییرهای مداوم زمانی، پیچیدگی‌ها و ظرافت‌های نثر را بیشتر كرده است». یادمان باشد داستان در این کتاب به پایان نمی‌رسد و «از میان صنوبرهای سیاه» بخش دوم از سه‌گانه‌ی بِرد Bird است که باید منتظر ماند تا سومین و آخرین بخش آن نیز منتشر شود. با هم بخشی از این رمان را می‌خوانیم: «هنوز در آشپزخانه ایستاده بودیم. هر دو مدتی ساکت شدیم. چشم‌هایم را بستم و به صدای طبیعت گوش دادم. جیرجیرک‌ها این‌طرف و آن‌طرف می‌رفتند. قورباغه‌ها می‌پریدند. شکسته‌شدن شاخه‌های کوچک زیر پنجه‌های بعضی حیوان‌های بزرگ‌تر را شنیدم. سپس صدای شکسته‌شدنِ بلندتری از مسافت دور شنیدم. خرسم؟ برگشته‌ای تا غذایت را بگیری؟»

---

مشاهده همه کتابهای مرتبط

---