مروری بر رمان «اتاق» نوشته‌ی اما داناهیو

حبس خانوادگی

در اواخر آوریل سال ۲۰۰۸ خبری منتشر شد که جهان را تکان داد. مردی در اتریش به‌مدت ۲۴سال دخترش را در زیرزمین خانه‌اش زندانی کرده بود و مدام مورد آزار و اذیت قرار داده بود. نکته‌ی هولناک این ماجرا هفت فرزند نامشروعی بود که در آن زیر زمین مخوف چشم به جهان گشوده بودند و حاصل تجاوزهای پدر شرور و قسی‌القلب به دخترش بودند. افشای این ماجرای تکان‌دهنده برای مدت‌ها طرف توجه رسانه‌ها بود. کارشناسان مسائل روانی و اجتماعی می‌کوشیدند از زوایای مختلف به این موضوع بپردازند و آن را حلاجی کنند. در این میان، اما داناهیو، رمان‌نویس ایرلندی که در کانادا زندگی می‌کرد، با نوشتن رمان «اتاق» تلاش کرد تا ماجرا را از زاویه‌ی دیگری بررسی کند. «اتاق»، گرچه با الهام از پرونده‌ی آن جنایکار و دخترش نوشته شده، اما تخیل نویسنده در آن نقش کلیدی‌تری دارد. گویی داناهیو در فضایی که همه مات و مبهوت از شنیدن و خواندن چنین خبری بودند، تخیل داستانی خود را فراخوانده تا به سرگذشت غم‌انگیزی که دختر و فرزندان نامشروع او از سر گذرانده‌اند، نور تازه‌ای بتاباند. داستان از زبان پسر پنج‌ساله‌ای به نام «جک» روایت می‌شود که به‌همراه مادرش در اتاقی به‌مساحت یازده و نیم مترمربع برای مدت هفت سال حبس می‌شوند. در هر فصل کتاب، همگام با پیش‌رفتن داستان، جک با موقعیت‌های جدیدی روبه‌رو می‌شود و سؤال‌های جدیدی را پیش روی خود می‌بیند. «اتاق» به‌محض انتشار آن در سال ۲۰۱۰ استقبال گسترده‌ی مخاطبان را به‌همراه داشت، نامزد دریافت جایزه‌ی بوکر شد، جایزه‌‌های راجر رایترز و کتاب ایرلند و کتاب سالن را از آن خود کرد و در جایگاه بهترین و پرفروش‌ترین کتاب سال مجله‌ی نیویورک‌تایمز قرار گرفت. داناهیو در سال ۲۰۱۱ نیز جوایز متعددی را بابت کتاب «اتاق» به خانه برد. «اتاق» با ترجمه‌ی محمد جوادی از سوی انتشارات افراز منتشر شده و تا سال ۱۳۹۷ به چاپ ششم رسیده است. با هم پاره‌ای از این کتاب را می‌خوانیم:

امروز ماه آوریل شروع شده، پس می‌تونم یه دونه بادکنک باد کنم. سه تا بادکنک مونده؛ قرمز، زرد و یه زرد دیگه. زرد رو انتخاب می‌کنم تا از هر زرد و قرمز یکی برای ماه بعد بمونه. بادش می‌کنم و می‌ذارم چندبار دور اتاق بچرخه. صداش رو دوست دارم؛ تِرررر. سخته تصمیم بگیری کِی سر بادکنک رو گره بزنی چون بعدش بادکنک با سرعت حرکت نمی‌کنه، فقط آهسته پرواز می‌کنه. ولی باید سرش رو گره بزنم تا بتونم بادکنک‌بازی کنم. پس می‌ذارم صدای تِررررر زیادی دربیاره و سه بار دیگه بادش می‌کنم. بعد با انگشتم اون رو گره می‌زنم. وقتی بادکنک رو درست گره می‌زنم، با مامانی بادکنک‌بازی می‌کنم. پنج‌بار از هفت‌بار رو می‌برم.

خرید از اپلیکیشن افراز با ۲۰درصد تخفیف

http://ebook.afrazbook.com