افزودن به سبد خرید

---

چُرت‌خوابِ زیر سایه‌ی توت کهن‌سال برایم رؤیایی دست‌نیافتنی شده بود. یادم آمد روزهای سوخته‌ای که بر باد رفته بودند با چندهزار واژه‌ی سُربی اخته و مشتی کلمه‌های پوچ و بی‌هوده. و بعد، دویدن در سراب هیچ‌ها و رسیدن به جایی که نمی‌خواستی حتا فکرش را بکنی. یاد آشنا و عزیزی را زیر پرده‌های خودخواهی و لجاجت عادلانه، پنهان کردن. به تیرِ نرم آهنگ مادر، وقتی از دل برمی‌آمد، و با ناله‌هایی ـ دعا و نفرین ـ در دهلیزهای تنگ و بن‌بست گوش‌هایم... سواران تیزپای روزهای دیگری که می‌رسیدند و بر باد می‌رفتند. و من باز هم، ایستاده و مغرور چون گرگ سنگی با دیدگان خیره به ناکجای کجاها؛ به غروب لحظاتی که برای از دست دادن‌شان هیچ عجله‌ای نداشتم که بعدِ من، همه آوار می‌شوند همین‌جا، در بیتوته‌گاهم با ترس و ندامت. و لااقل باورم شود، یک بار دیگر خواهم رفت و باز خواهم آمد. در دل به این امید واهی که حیوان سنگی تکانی نخواهد داد به خود و بار دیگر، زیر شکم دایره‌مانندش خواهم خفت...

---

مشاهده همه کتابهای مرتبط

---