افزودن به سبد خرید

---

مروری بر رمان «خیابان بوتیک‌های خاموش» نوشته‌ی پاتریک مودیانو

معمولی و خطرناک

 

 

وقتی در سال ۲۰۱۴ مهم‌ترین جایزه‌ی ادبی جهان، جایزه‌ی نوبل ادبیات، را به پاتریک مودیانو دادند، دست‌کم در فرانسه کسی شگفت‌زده نشد. هرچه باشد، آقای مودیانو نزدیک به ۴۰سال پیش از این رویداد توانسته بود جایزه‌ی بزرگ گنکور را در سال ۱۹۷۸ به خود اختصاص بدهد. همین بود که جی.ام.جی. لوکلزیو که خودش نوبل ادبیات را در سال ۲۰۰۸ به خانه برد، یک بار مودیانو را «یکی از بهترین و خلاق‌ترین نویسنده‌های زنده‌ی فرانسه» خواند که «بی‌شک تأثیر بسزایی بر نویسندگان جوان گذاشته است». برخی مهم‌ترین اثر مودیانو را «خیابان بوتیک‌های خاموش» می‌دانند، رمانی که اساساً جایزه‌ی گنکور به‌مناسبت انتشار آن به نویسنده‌اش تعلق گرفت. این رمان با ترجمه‌ی ساسان تبسمی  و از سوی انتشارات افراز منتشر شده است. نکته اینجاست که وقتی ترجمه‌ی «خیابان بوتیک‌های خاموش» برای نخستین‌بار در سال ۱۳۸۷ به چاپ رسید، هنوز پرنده‌ی نوبل روی شانه‌های مودیانو ننشسته بود. به هر روی، رمان طی سال‌های اخیر استقبال گسترده‌ی مخاطبان را به‌دنبال داشته و تا سال ۹۷ در ده نوبت چاپ شده است. چنان‌که تبسمی در مقدمه‌ی کوتاهی در ابتدای ترجمه‌ی خود اشاره کرده، «نثر مودیانو نقطه‌ی قوت نویسندگی اوست. او به‌کمک نیروی شگرف و ساده‌ی روایت، مخاطب را از صفحه‌ی اول با پرسه‌زنی‌های شخصیت ضدقهرمانانه‌ی داستان خود در قلب عروس پیر و زیبای شهرهای جهان با ذکر اسامی خایابان‌ها، کوچه‌ها، میادین، ایستگاه‌ها و متروها همراه می‌کند». مترجم کتاب درعین‌حال ما را به قلب جهان داستانی مودیانو می‌برد و اضافه می‌کند: «دنیای مودیانو ساده، معمولی، خطرناک و به‌طرز وحشتناکی اندوهبار است، چیزی میان رومانتیسم مطلق و رمان‌های پرتعلیق پلیسی، انگار شیوه‌ای خاص و بس شیوا بین فیتز جرالد و آگاتا کریستی، دنیایی آکنده از راز، ابهام و همزمان واقعیت محض... طعمی از گذشته، اما آغشته به بو و عطر امروز.» در این میان، این نکته را نیز نباید از قلم انداخت که انتشارات افراز رمان‌های دیگری از مودیانو را به‌قلم مترجمان مختلف منتشر کرده است. «برای این‌که در محله گم نشوی»، «دورا برودر»، «محله‌ی گم‌شده»، «سفر ماه‌عسل» و «کمد دوران کودکی» از آن جمله‌اند. با هم فرازی از مان «خیابان بوتیک‌های خاموش» را می‌خوانیم:

 

با عبور از خیابان آناتول-دو-لا-فورژ و هنگام ورود به خیابان گراندآرمه دچار وسوسه‌ای ناگهانی شده بود که اتومبیل را ترک کنم. پیمودن مسافتی دراز و طولانی تا ویل-دوره به‌نظرم امکان‌ناپذیر می‌آمد. اما باید شهامت به‌خرج می‌دادم. این وسوسه تا رسیدن به دروازه‌ی سن-کلو ادامه داشت و در این فاصله بارها و چه‌بسا به‌اجبار با ترسِ به‌جان‌افتاده‌ام دست‌و‌پنجه نرم می‌کردم. من که این سوناشیتزه را نمی‌شناختم... نکند او داشت مرا هم با خود به ورطه‌ی توطئه یا تله‌ای سوق می داد؟ اما با شنیدن حرف‌هایش کم‌کم آرامشم را به‌دست آوردم. او از مراحل مختلف زندگی حرفه‌ای خود می‌گفت. نخستین کار او در کاباره‌های روسی بود، در «لانژه» یکی از رستوران‌های واقع در پارک شانزه‌لیزه، سپس «هتل‌کاستی» خیابان کامبون، و بعد از کار در چند جای دیگر، اداره‌ی بار خیابان آناتول-دو-لا-فورژ را به‌عهده گرفته بود.

 

 

خرید از اپلیکیشن افراز با ۲۰درصد تخفیف

http://ebook.afrazbook.com

---

مشاهده همه کتابهای مرتبط

---