افزودن به سبد خرید

---

... هرگز نگو چه برف وحشتناکی! چون ممکن است سنگ از آسمان فرود آید، هرچند خلاف انتظار و قوانین طبیعت باشد. این از شانس بد هر انسانی است که از هر بلایی نالان و ترسان است! به بزرگ‌ترین آرزوها زمانی می‌‌توان دست یافت که آن‌ها را به‌اندازه‌ی استفاده‌ی امروز خُرد کنیم. نشانه‌هایی که برای امید زندگی در وجود هر آدمی است بسیار بیشتر از سایه‌های تاریکی و ناامیدی است و تو خود همه‌ی این‌ها را خوب می‌دانی اما همیشه باید کسی باشد تا آنها را بگوید و با ما هم‌دردی کند. می‌دانم که در ذهن خود این را می‌گویی: «من دردی دارم مختص به خود که تو از درمانش ناتوان، اما تو هم‌دردی می‌کنی تا اگر روزی به دردی دچار شدی من نگویم که تو دردی داری مختص به خود و من از درمانش ناتوان!» آری! اما اگر با هم بودن را نتوان برای خود نگه داریم چه بتوان دردی را از دیگری درمان کرد چه نه! به‌‌هرحال ما هم‌دردی می‌کنیم تا بهتر زیستن را در کنار هم بیاموزیم!...

---

مشاهده همه کتابهای مرتبط

---